ทรัพย์ภายนอก-ทรัพย์ภายใน - อาจารย์ธีรยุทธ เวชเจริญยิ่ง

[ยาใจ]

  ทรัพย์ภายนอก-ทรัพย์ภายใน



มนุษย์ส่วนใหญ่มักแสวงหาทรัพย์ภายนอก จนละเลยที่จะหาทรัพย์ภายใน หรือไม่รู้ว่าทรัพย์ภายในนั้น คือ อะไร และต้องทำอย่างไร ทรัพย์ภายนอกก็จำเป็นที่เราจะต้องแสวงหา เพื่อนำมาเลี้ยงดูกายให้

ได้มาซึ่งปัจจัย 4 อันได้แก่ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษา
โรค หรือสิ่งจำเป็นอื่นๆ ที่ควรมี ส่วนทรัพย์ภายในนั้น เป็นอาหารหล่อเลี้ยงจิตใจ ทำให้ใจไม่เป็นทุกข์ ได้พบสันติสุที่แท้จริง อันเป็นทรัพย์ที่ใครๆ จะจี้ปล้นไปไม่ได้เลย แล้วทรัพย์ภายในที่ควรศึกษา และ
แสวงหานั้น คือ อะไร

  อริยทรัพย์ ๗ อย่าง 
๑. สัทธาธนัง [ทรัพย์คือศรัทธา]
๒. สีลธนัง [ทรัพย์คือศีล]
๓. หิริธนัง [ทรัพย์คือหิริ]
๔. โอตตัปปธนัง [ทรัพย์คือโอตตัปปะ]
๕. สุตธนัง [ทรัพย์คือสุตะ]
๖. จาคธนัง [ทรัพย์คือจาคะ]
๗. ปัญญาธนัง [ทรัพย์คือปัญญา]

ธรรม ๗ อย่างที่มีอุปการะมากได้แก่ อริยทรัพย์ ๗ คือ
ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ สุตะ จาคะ ปัญญา
ธรรม ๗ อย่างเหล่านี้มีอุปการะมาก ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ทรัพย์ ๗ ประการนี้ คือ ศรัทธา ๑ ศีล ๑ หิริ ๑ โอตตัปปะ ๑ สุตะ ๑ จาคะ ๑ ปัญญา ๑

๑. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ ศรัทธา เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้มีศรัทธา คือ เชื่อพระปัญญาตรัสรู้ของพระตถาคตว่า แม้เพราะเหตุนี้ๆ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์ตรัสรู้เอง โดยชอบ ฯลฯ เป็นผู้ตื่นแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ ศรัทธา

๒. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์คือ ศีล เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้เว้นจากการฆ่าสัตว์ ฯลฯ จากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ ศีล

๓. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ หิริ เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้มีความละอาย คือ ละอายต่อกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ละอายต่อการถูกต้องอกุศลธรรมอันลามก นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ หิริ

๔. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ โอตตัปปะ เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้มีความสะดุ้งกลัว คือ สะดุ้งกลัวต่อกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต สะดุ้งกลัวต่อการถูกต้องอกุศลธรรมอันลามก นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ โอตตัปปะ

๕. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ สุตะ เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นพหูสูต ทรงสุตะ สั่งสมสุตะ เป็นผู้ได้สดับมามาก ทรงไว้คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ ซึ่งธรรมทั้งหลายอันงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ สุตะ

๖. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ จาคะ เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีใจอันปราศจากมลทิน คือ ความตระหนี่ อยู่ครองเรือน มีจาคะอันปล่อยแล้ว มีฝ่ามืออันชุ่ม ยินดีในการสละ ควรแก่การขอ ยินดีในทาน และการจำแนกทาน นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ จาคะ

๗. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทรัพย์ คือ ปัญญา เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้มีปัญญา คือ ประกอบด้วยปัญญาที่กำหนดความเกิด และความดับ เป็นอริยะ ชำแรกกิเลสให้ถึงความสิ้นทุกข์โดยชอบ นี้เรียกว่า ทรัพย์ คือ ปัญญา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ทรัพย์ ๗ ประการนี้แล
ทรัพย์ คือ ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ สุตะ จาคะ และปัญญา
ทรัพย์เหล่านี้มีแก่ผู้ใด เป็นหญิงหรือ ชายก็ตาม บัณฑิตเรียกผู้นั้นว่า เป็นผู้ไม่ยากจน ชีวิตของผู้นั้นไม่เปล่าประโยชน์ เพราะฉะนั้น ท่านผู้มีปัญญา เมื่อระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบศรัทธา ศีล ความเลื่อมใส และการเห็นธรรม

เมื่อแสวงหาทรัพย์ภายนอกแล้ว อย่าลืมแสวงหาทรัพย์ภายใน ตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้ ชีวิตจึงจะพ้นทุกข์โทษภัยได้จริง นะครับ

สาธุ...สาธุ...สาธุ
ลุงยุทธ...สะดุดคิด







ที่มา : Facebook ธีรยุทธ เวชเจริญยิ่ง
https://www.facebook.com/theerayuth.praft