ผู้เขียน หัวข้อ: ธรรมะสำหรับผู้ออกบวช - พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท)  (อ่าน 709 ครั้ง)

ยาใจ

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 14143
    • ดูรายละเอียด



ธรรมะสำหรับผู้ออกบวช

ฉะนั้น พระเณรเราต้องเป็นผู้มักน้อยสันโดษตามมีตามได้ในปัจจัย อันมีจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และเภสัช การบำรุงต่าง ๆ เป็นต้น...ก็มาจากโยม ไม่ให้มันมาก ไม่ให้มันน้อย ฝ่ายพระภิกษุสงฆ์ก็เหมือนกัน ไม่ต้องทำความเดือดร้อนให้คนอื่นมากเกินไป ไม่จำเป็นจริงก็ไม่ต้องการ สมกับว่าเราออกมาบวชแล้ว เราทำเองไม่ได้ เราสร้างไม่ได้ เราเป็นผู้ละ ผู้เลิก ผู้ถอน เลยต้องให้มันได้ตามมีตามได้...ตามสบายของเรา ได้น้อยเอาน้อย ได้ของละเอียดของหยาบก็ช่างมัน พระพุทธเจ้าสอนให้เป็นคนมักน้อย เป็นคนสันโดษ...เพราะอะไร ก็เพราะเราอาศัยบุคคลอื่นเลี้ยงชีวิตฉันใด พระเราให้เป็นแนวหน้า พระเราประพฤติปฏิบัติให้ดีให้งามขึ้นมา

ญาติโยมทั้งหลายสงเคราะห์จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ เภสัช โยมก็อย่าเกิน วัน ให้เข้ามาวัดมาหาพระ พระท่านอยู่สูง เราก็พยายามดูเอา พระก็ต้องพยายามสอนให้โยมรู้จักทาน รู้จักศีล รู้จักภาวนา ทั้งพระทั้งโยมมันจะกลมเกลียวกัน ศาสนามันก็เจริญขึ้นมาได้ เมื่อมันเจริญ...มันก็เจริญกับพวกเราได้ ถ้ามันเสื่อม...มันก็เสื่อมกับเรา เช่น พระไม่รู้จักหน้าที่พระ โยมไม่รู้จักหน้าที่โยม ฉะนั้นให้เข้าใจว่า เรานั้นแหละให้รักษาหน้าที่การงานของเรา...คือศาสนาให้ได้ เรามีสำนักปฏิบัติคือวัด...ต้องปฏิบัติจริง ๆ พระวินัยของพระเรา...ก็ดูของเรา ไม่ต้องให้ใครมาลำบากด้วย รักษาเอาไว้ ให้มันแน่ให้มันตรง ให้มันแน่นอน

เพราะเราบวชมาแล้ว เราจากมาแล้ว จากบ้านจากเรือน จากลูกจากหลาน ไม่ได้สร้างอะไรแล้ว สร้างแต่ศีลแต่ธรรม ต้องพยายามละความโลภ ความโกรธ ความหลง ให้มันน้อยลง ให้มันเหลือแต่ความบริสุทธิ์เท่านั้นเอง ฉะนั้นพวกเราทั้งหลายที่ออกจากบ้านมาแล้ว ไม่ได้หวังกลับไปอีก ไม่ได้หวังสั่งสมอะไรอีก เป็นเครื่องอาศัยชั่วคราว...เหมือนกันกับเรือที่ข้ามแม่น้ำแล้วก็เลิกไป ปล่อยเรือไว้กลางทะเลนี่แหละ ไม่ต้องแบกมันขึ้นไปอีก นี่เรียกว่าปัจจัยเครื่องส่งเสริม หรือเครื่องส่งคนข้ามฟากคือเรือ

อันนี้เหมือนกัน เราทั้งหลายก็เหมือนกัน...แต่ว่ามันยาก เราทั้งหลายที่จะเป็นไป ต่างคนไม่เข้าใจกันมันจึงยาก ให้เข้าใจว่า นาย ก กับ นาย ข ๒ คนไม่ถูกกัน ก่อนจะสร้างวัดให้เข้าใจว่า ก่อนจะสร้างวัดให้สร้างตัวเราเองก่อน โยมก็สร้างตัวเอง พระก็สร้างตัวเอง คนอื่นอย่าไปดูอย่าไปพูดถึงเขา ให้สร้างตัวของเรา ใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง ให้สร้างความดีของเรา อย่าไปมุ่งมันเลย อันอื่นอย่าไปมุ่งให้มาก มุ่งสร้างตัวของตัวเอง นี่เป็นความเห็นของอาตมา

อาตมาเคยทำมาอย่างนี้ ตั้งวัดป่ามานี่มันยาก...ยากเพราะอะไร เพราะมันเทศน์ขัดแต่ใจคน มันก็ขัด...แต่คนไม่เห็นหรอก คนยังไม่เห็น เปรียบเหมือนไก่ เอาเพชรเอาพลอยไปหว่านให้มัน มันก็เขี่ย ๆ แล้วก็เดินหนี ถึงจะมีราคาเท่าไรก็ตาม มันมีราคาเฉพาะคนเฉพาะเรา ไปให้ไก่มันก็ไม่เอา ลองเอาข้าวสารไปหว่านให้มันสิ ทีนี้มันจิกกินใหญ่เลย มันอร่อยของมัน มันพอดีของมัน มันชอบของมัน เราก็เหมือนกันฉันใด ฉะนั้นของจริงเมื่อเข้าไปถึงใจปุถุชนก็เป็นของปลอมหมด ลองดูสิ ถ้าเทศน์ว่าอย่าเบียดเบียนกัน อย่าฆ่ากัน รับไม่ได้นะ เพราะมันมีแผลอยู่ นี่มันผิดอย่างนี้...เพราะอะไร เพราะยังไม่เข้าใจ เหมือนไก่นี่แหละ เอาของมีราคาเท่าไรให้ก็ไม่เอา ผลักหนี เพราะไม่ชอบ มันไม่มีราคา ศีลธรรมนี่มันไม่มีราคากับบุคคลที่ยังไม่เห็นเหมือนกันกับเพชรพลอยไม่มีราคากับไก่ เอาข้าวเปลือกข้าวสารให้พอดีกับมัน นั่น...เรื่องมันเป็นอย่างนี้

มิฉะนั้นพวกเราจะทำอะไรให้ทำจริง ๆ ทำให้มันจริง ๆ สร้างพวกเรานี่ซะก่อน อันอื่นเอาไว้ก่อน หรือจะสร้างกุฏิ อย่าสร้างหลังใหญ่ สร้างกุฏิกรรมฐานนี้ อย่าสร้างหลังใหญ่ สร้างพออยู่องค์เดียวสบาย ๆ สองสามองค์ก็ทำขึ้นมาได้ ทำให้พอควรของเรา มีเท่าไรให้อยู่เท่านั้นซะก่อน ตรงจะเอาจริง ๆ นั้นคือความดีของเรา

พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท)
ภาวนาคือพิจารณาให้รู้ตามเป็นจริง

...

ที่มา มรดกธรรมพระโพธิญาณเถร หลวงปู่ชา สุภทฺโท The Teachings of Ajahn Chah 阿姜查 的教法

ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก Facebook Kanlayanatam
https://web.facebook.com/Kanlayanatam-174670492571704
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 28, 2022, 11:03:43 am โดย ยาใจ »